Kiedyś o świętach zaczynałam myśleć dopiero po 6 grudnia. Kiedy zarówno aura jak i wystawy w sklepach przypominały mi jak blisko jest do świąt i przypominały o konieczności szukania prezentów.

Teraz o świętach zaczynam myśleć na początku listopada. Co się zmieniło?  Świąteczne słodycze pojawiają się dużo wcześniej w popularnych dyskontach. Z pewnością przypominają o świętach.  Platformy VOD dodają lub ponownie udostępniają filmy o tematyce świątecznej. Wystarczy wpisać  hasło „Boże Narodzenie” czy też „Christmas „i …. pokazuje się nam pełna gama nowych, świątecznych możliwości. Przyznam, że mam ulubioną komedię świąteczną i nie jest to wcale nieśmiertelny Kevin a „To właśnie miłość” – wspaniały, mądry i naprawdę śmieszny film. Można oglądać go każdego roku, bo jego przesłanie jest zawsze aktualne i daje do myślenia. Ale to nie filmy decydują, że myślę o świętach  w listopadzie, nawet nie dołączane do zamawianych książek katalogi w świątecznym anturażu z atrakcyjnymi obniżkami.

O świętach w listopadzie myślę z dwóch powodów. Po pierwsze chcę przegonić ponure dni, pełne wczesnych ciemności i mgieł więc wyciągam wszystkie możliwe świąteczne światełka i rozwieszam gdzie się da byle było przyjemniej, bardziej nastrojowo bo nie znoszę górnego światła. Przygaszonym światłem lampek i świec nastrajam się na święta. 

Po drugie od kilkunastu lat to ja je organizuję i przygotowuję. Przestałam być pomocnikiem, zostałam szefem kuchni. A szef kuchni musi planować. Zwłaszcza taki, który, tak jak ja, nie lubi pośpiechu, nadmiernej bieganiny, chaosu. Doszłam do wniosku, że co mogę, muszę zrobić wcześniej. Jakoś tak dziwnie się układa w rodzinnym życiu, że nagle przed świętami nakłada się mnóstwo nieoczekiwanych, dodatkowych spraw. Czasu nie da się rozciągnąć i zostaje wtedy pośpiech, bieganina.  Zazwyczaj w okolicach 11 listopada zaczynam przygotowywać to co mogę na święta. W ten sposób też rozciągam świąteczny czas ile się da.

• 

Nic tylko pichcić coś w kuchni

Co idzie na pierwszy ogień? Bigos! Ale jaki bigos!

To mój mąż pokazał mi ten przepis, autorstwa Macieja Kuronia, wygrzebany z jakiegoś dodatku do świątecznej gazety z lat 90-tych.

Uważam, że nie ma lepszego bigosu.  Przygotowuję go na raty. Najpierw wszystkie mięsa, kiełbasy i cebula – bo to chyba jest najbardziej pracochłonne. Na drugi dzień reszta. Potem prze dwa, trzy dni podgrzewam, żeby nabrał wyraźnego smaku. A potem zamrażam. Tak po prostu. Część zjadamy w święta, część w sylwestra. Jeśli coś zostanie to wykorzystuję na szybki obiad w zimowe miesiące.

Drugie w kolejce do wcześniejszych przygotowań są pierogi – też mrożę, a potem pierniki ale ciasto trzeba przygotować na początku listopada o czym za tydzień.

Teraz czas na bigos!

Składniki:

• 1 kg kapusty kiszonej
• 1 kg poszatkowanej białej kapusty
• 2 kg rożnych mięs – piersi kurczaka, cielęcego, wołowego, wieprzowego – może być mniej np. kg, jeśli ktoś tak woli.
• 500 g kiełbas – np.: czosnkowej, jałowcowej, myśliwskiej
• 250 g wędzonego boczku lub okrawków z wędlin
• 500 g kwaśnych jabłek (sprawdza się szara reneta)
• 4 średnie cebule
• 100 g śliwek
• 100 g suszonych grzybów
• 4 liście laurowe, 10ziaren pieprzu, 10 ziaren ziela angielskiego, 10 ziaren jałowca, 4 goździki
• łyżeczka: kminku,
• 2 łyżki majeranku
• 250 ml czerwonego wytrawnego wina
• 4 łyżki koncentratu pomidorowego
• 100 ml oleju
• 1 łyżeczka cukru
• 1 łyżeczka zmielonego pieprzu

Przygotowanie

Pierwszy dzień:

Cebulę obieramy i kroimy w kostkę.

Boczek pokrojony podsmażamy, dodajemy cebulę i podsmażamy aż się zeszkli. Kiełbasę obrana z osłonek kroimy w kostkę i dodajemy do cebuli. Smażymy jeszcze chwilę. Odstawiamy na bok.

Mięsa kroimy w kostkę jak do gulaszu, obsmażamy na oleju. Na początku mięso puszcza wodę więc czekamy aż się płyn odparuje i potem lekko zrumieniamy mięso. Następnie posypujemy pieprzem, majerankiem i cukrem – po łyżeczce – i dusimy jeszcze około 20 minut. Odstawiamy na bok.

Drugi dzień

Kapustę kiszoną siekamy, kapustę słodką tak samo. Obie wrzucamy do garnka  i dusimy jakieś 20-30 minut.

Wszystkie przyprawy oprócz majeranku, cukru i mielonego pieprzu zalewamy w garnuszku 0,5l wody, gotujemy 15-20 min na małym ogniu. Potem przecedzamy i ten bardzo aromatyczny wywar dodajemy do odcedzonej kapusty. Jeśli kapusta ma za mało wody to jej nie odcedzam  bo lubię bigos z dużą ilością sosu własnego.

Jabłka obieramy i kroimy w cienkie plasterki.

Jabłka, mięso i kiełbasę dodajemy do kapusty. Mieszamy i dusimy jakieś 15-20 minut, mieszając od czasu do czasu.

Myjemy grzyby i śliwki. Kroimy je na mniejsze kawałki i dodajemy do kapusty i znów mieszamy jak to przy bigosie. Dusimy jakieś 15 minut.

Na sam koniec wlewamy wino wymieszane z przecierem pomidorowym i znów mieszamy. Dusimy jeszcze jakiś kwadrans. Wyłączamy.

Najważniejsze zadanie za nami. Teraz zostanie tylko dosmaczanie.

Przez kolejne dwa dni podgrzewamy bigos do wrzenia. Zachwyt gości gwarantowany.

Tegoroczny bigos będę przygotowywać w ten weekend i wtedy pochwalę się zdjęciami. I tylko zdjęciami bo smaku ani zapachu nie będę mogła przekazać.

• 

• 

•