Trąbki na przemian z uderzeniami bębnów. Pierwsze dźwięki SynfoniettyJanáčka. Słuchałam muzyki wraz z bohaterką powieści – Aomame, która rozpoznaje utwór tego czeskiego kompozytora po pierwszych zagranych nutach, siedząc w taksówce, stojącej w korku ulicznym miasta. Relaksuje się słuchając muzyki, przed trudnym zadaniem, z jakim musi sobie poradzić. Tylko ona potrafi tak wbić cieniutką igłę w odpowiednie miejsce na szyi, aby natychmiast zakończyło się życie mężczyzny, nie godnego chodzenia po tym świecie i aby nie został nawet najmniejszy ślad po jej działaniu. W tym co robi jest zawsze perfekcyjna. po zakończeniu zlecenia spojrzy w lustro, sprawdzając czy jej strój jest nienaganny, wyjdzie z budynku, o nic nie podejrzewana i wtopi się w uliczny tłum już nie jako doskonała morderczyni, ale młoda businesswoman.

Tengo, przyjaciel Aomame z dzieciństwa, genialny matematyk, nie może żyć bez pisania książek. Nie wie czy chce zostać pisarzem, ale to zajęcie pochłania go całkowicie.

Po wielu latach braku kontaktu połączy ich los oraz miłość. Nie jest to jednak dla nich spokojny czas delektowania się uczuciem. W życiu tej dwójki bohaterów zaczynają się dziwne wydarzenia. Uświadamiają sobie, że żyją w równoległych światach, w których trudno odróżnić rzeczywistość od wyobraźni. Próbują się odnaleźć w roku 1Q84, w którym wyglądając wieczorem przez okno widzą na niebie dwa księżyce, pojawia się powietrzna poczwarka i littlepeople. Prześladowani przez sektę Sakigake, starającą się pomścić swojego lidera, zamordowanego przez Aomame, szukają drogi do siebie.

„Czas może się posuwać, przybierając nieregularne kształty. Sam w sobie jest z natury równomierny, ale kiedy zostanie zużyty, zmienia się w coś nieregularnego. Niekiedy czas jest strasznie ciężki i długi, to znów lekki i krótki.” Świadomość zmienności odczuwania czasu, jaką posiada Tengo, nie prowadzi do rozwiązania jego problemów.

Czytając każdą z trzech części  1Q84, sama przestałam mieć świadomość upływającego czasu. Szybko następujące po sobie niesamowite wydarzenia z życia bohaterów, nie pozwalają zająć się swoim życiem. Równoległe rzeczywistości pochłonęły mnie całkowicie, dlatego polecając tę pozycję przestrzegam, aby nie zagłębiać się w nią przed wyjściem do pracy.