Bóg Ojciec w Starym Testamencie

Artykuły dotykające swą tematyką zagadnienia ojcostwa Boga mają charakter biblijny oraz dogmatyczny. W sposób popularnonaukowy autor stara się omówić najtrudniejsze i najpopularniejsze zagadnienia związane z Osobą Boga Ojca. Pierwsze piętnaście artykułów będzie skupione wokół obrazu Ojca na kartach Starego i Nowego Testamentu. W kolejnej serii, obejmującej również piętnaście artykułów zostaną omówione przymioty Boga Ojca. Trzecia część artykułów zatytułowana będzie ,,alfabet Ojca”. W tej części każdy kolejny artykuł będzie odnościł się do słów opisujących ojcostwo Boga. Jednakże punktem wyjścia nie będzie alfabet polski lecz hebrajski.

Bóg na kartach ksiąg wchodzących w skład Starego Testamentu przedstawia się stopniowo, adekwatnie do możliwości poznawczych Narodu Wybranego. Wśród różnych cech Boga wybrzmiewających w Starym Przymierzu możemy wyszczególnić teksty świadczące o ojcowskiej miłości Boga względem świata i Narodu Wybranego.

Ojcostwo Boga bardzo silnie uwypuklone zostaje już na samym początku Księgi Rodzaju. Teksty portretujące stworzenie świata bardzo wyraźnie wskazują, że to Bóg jest Stworzycielem oraz dawcą życia. Nieskończona miłość Boga towarzysząca aktowi stworzenia sprawia, że naszej relacji z Bogiem nie określa zależność: niepoznawalny Stwórca i zniewolone stworzenie, a raczej kochający i przebaczający Ojciec oraz kochane dzieci. Ponadto tak jak ojciec poucza swoje dzieci i przyswaja im pewne zasady tak samo Bóg ofiarowuje ludzkości Dekalog i inne przykazania. Zalecając przestrzeganie dnia Szabatu wykazuje troskę o to, by jego dzieci znalazły dzień wytchnienia, w którym będą mogły Go adorować i wzmocnić z Nim więź.

Warto zauważyć, że Bóg sam pragnie być postrzegany jako Ojciec. Świadczy o tym Księga proroka Ozeasza: ,,Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu’’(Oz 11,1). Dostrzegamy w tym miejscu ojcowsko-synowską relację. Co prawda to synostwo dotyczy narodu izraelskiego, a więc posiada charakter kolektywny, jednakże może być uznane jako zapowiedź synostwa Bożego Jezusa Chrystusa.

Izraelici również odczuwali potrzebę zwracania się do Boga jak do ojca. Przykładem tego jest psalm dziękczynny i błagalny zawarty w Księdze proroka Izajasza: ,,Boś Ty naszym Ojcem! Zaiste, nie poznaje nas Abraham, Izrael nas nie uznaje; Tyś, Panie, naszym Ojcem, “Odkupiciel nasz” to Twoje imię odwieczne’’(Iz 63,16).  Naród Wybrany postrzegał Boga jako Ojca, który stale wybawia od wszelkich niebezpieczeństw zagrażającym Jego umiłowanym dzieciom. Ojciec jest szczególnie blisko tych najmniejszych i najsłabszych, co poświadcza autor Psalmu 68: ..Ojcem dla sierot i dla wdów opiekunem jest Bóg w swym świętym mieszkaniu’’(Ps 68,6).

Faktem jest, iż w Starym Testamencie Bóg jest niekiedy nazywany Ojcem, na co kilka przykładów zostało przytoczonych wyżej. W tym jednak miejscu trzeba podkreślić, że w Starym Przymierzu chodzi jedynie o rozpoznanie w Bogu jakichś konkretnych cech ojcostwa. Powyższe fragmenty rysują obraz Boga jako Ojca, który kocha, opiekuje się, przebacza i przede wszystkim zabiega o dobro swoich dzieci. Ojcostwo Boga zostanie objawione w pełni dopiero przez Jezusa Chrystusa.